رضا ناصری هرسینی؛ فرخ کفیل زاده
دوره 25، شماره 4 ، دی 1402، ، صفحه 399-414
چکیده
بهمنظور ارزیابی اثرات افزودن یک پروبیوتیک باکتریایی تجاری بر عملکرد رشد، قابلیت هضم، ویژگیهای کیفی گوشت و ترکیب اسیدهای چرب در عضلۀ triceps brachii و بافت چربی بطنی، از 16 رأس بزغالۀ نر مرخز (1/6±13/1 کیلوگرم، با سن آغازین سه ماهگی) در قالب طرح آزمایشی کاملاً تصادفی با دو تیمار و هشت تکرار استفاده شد. پروبیوتیک تجاری پریمالاک روزانه به ...
بیشتر
بهمنظور ارزیابی اثرات افزودن یک پروبیوتیک باکتریایی تجاری بر عملکرد رشد، قابلیت هضم، ویژگیهای کیفی گوشت و ترکیب اسیدهای چرب در عضلۀ triceps brachii و بافت چربی بطنی، از 16 رأس بزغالۀ نر مرخز (1/6±13/1 کیلوگرم، با سن آغازین سه ماهگی) در قالب طرح آزمایشی کاملاً تصادفی با دو تیمار و هشت تکرار استفاده شد. پروبیوتیک تجاری پریمالاک روزانه به میزان دو گرم به هر بزغاله در تیمار مربوطه خورانده شد. عملکرد رشد بزغالهها، شامل میانگین مصرف خوراک روزانه، میانگین افزایش وزن روزانه و ضریب تبدیل خوراک تحتتأثیر مصرف پروبیوتیک باکتریایی قرار نگرفت. در رابطه با قابلیت هضم اجزای شیمیایی جیره نیز تفاوت معنیداری بین تیمارهای آزمایشی مشاهده نشد. بهطور مشابه، ویژگیهای کیفی گوشت در عضلۀ triceps brachii بزغالهها، شامل 24pH، ضایعات شیرابهای و ظرفیت نگهداری آب و ترکیب شیمیایی گوشت نیز از مقادیر مشابهی بین تیمارهای آزمایشی برخوردار بود. بافت عضلانی بزغالههای دریافتکنندۀ پروبیوتیک از درصد اسیدهای چرب اشباع کمتر و درصد بالاتر اسیدهای چرب غیراشباع با یک پیوند دوگانه و نیز نسبت بالاتر اسیدهای چرب غیراشباع به اسیدهای چرب اشباع برخوردار بود (p<0/05). اما در بافت چربی بطنی، به استثنای درصد کمتر اسیدچرب 15:0C در گروه تغذیهشده با پروبیوتیک (p<0/05)، تفاوتی در ترکیب اسیدهای چرب بین تیمارهای آزمایشی مشاهده نشد. بهطور کلی، نتایج نشان میدهند خوراندن پروبیوتیک چندسویهای پریمالاک در سطح روزانه دو گرم بهازای هر رأس قادر به ایجاد تغییر قابلملاحظهای در قابلیت هضم مواد مغذی جیره، عملکرد رشد، ویژگیهای کیفی گوشت و ترکیب اسیدهای چرب بافتهای مختلف چربی بزغالههای مرخز نبوده است.
رضا ناصری هرسینی؛ فرخ کفیل زاده
دوره 18، شماره 4 ، دی 1395، ، صفحه 761-773
چکیده
اثر خوراندن پروبیوتیک تجاری (پریمالاک) بر عملکرد و صفات لاشه بزغالههای مرخز با استفاده از 16 رأس بزغاله نر نژاد مرخز (سن سه ماه و وزن 6/1 ± 2/13 کیلوگرم) در قالب یک طرح کاملاً تصادفی با 2 تیمار و 8 تکرار، به مدت 119 روز مورد بررسی قرار گرفت. در طول دوره آزمایش میزان خوراک مصرفی هر بزغاله به صورت روزانه و افزایش وزن و ضریب تبدیل خوراک به ...
بیشتر
اثر خوراندن پروبیوتیک تجاری (پریمالاک) بر عملکرد و صفات لاشه بزغالههای مرخز با استفاده از 16 رأس بزغاله نر نژاد مرخز (سن سه ماه و وزن 6/1 ± 2/13 کیلوگرم) در قالب یک طرح کاملاً تصادفی با 2 تیمار و 8 تکرار، به مدت 119 روز مورد بررسی قرار گرفت. در طول دوره آزمایش میزان خوراک مصرفی هر بزغاله به صورت روزانه و افزایش وزن و ضریب تبدیل خوراک به صورت ماهیانه محاسبه و ثبت شدند. به منظور تعیین غلظت برخی فراسنجههای خونی، در 3 دوره با بازههای زمانی برابر از ورید وداج بزغالهها خونگیری به عمل آمد و در انتهای دوره پروار بزغالهها به منظور بررسی ویژگیهای لاشه کشتار شدند. خوراندن پروبیوتیک تأثیری بر فراسنجههای عملکردی بزغالهها شامل وزن زنده نهایی، میانگین خوراک مصرفی و افزایش وزن روزانه و ضریب تبدیل خوراک نداشت. به استثنای غلظت کراتینین پلاسما که در تیمار حاوی پروبیوتیک مقدار کمتری را به خود اختصاص داد (05/0P<)، غلظت دیگر فراسنجههای خونی تحت تأثیر خوراندن پروبیوتیک قرار نگرفت. فراسنجههای ارزیابی شده در تفکیک لاشه شامل اوزان بدن، لاشه، دستگاه گوارش، کبد، قلب، بافتهای چربی، قطعات گردن، کمر، سینه و ران و نیز سطح مقطع عضله راسته فاقد اختلاف معنیدار در بین تیمارهای آزمایشی بوده و تنها در رابطه با ضخامت چربی زیرپوستی و وزن کتف تفاوت معنیداری در بین تیمارهای آزمایشی مشاهده شد (05/0P<). نتایج تحقیق حاضر نشان داد که استفاده از این پروبیوتیک در جیره بزغالههای سالم و در حال رشد تأثیری بر عملکرد و غالب صفات لاشه ندارد.
علیرضا کرمپور؛ فردین هژبری؛ فرخ کفیل زاده
دوره 14، شماره 2 ، دی 1391، ، صفحه 11-20
چکیده
تأثیر پسماند قارچ آسپرژیلوس نیجر پس از استحصال اسید سیتریک بر قابلیت هضم یونجه در ساعتهای مختلف انکوباسیون (24 و 48 ساعت) در شرایط برونتنی بر عملکرد برههای نر پرواری بررسی شد. در آزمایش قابلیت هضم، پسماند قارچ معادل پنج، 10، 15 و 20 درصد ماده خشک جایگزین یونجه شد. در آزمایش پروار از تعداد 20 رأس بره نر سنجابی سه ماهه با میانگین وزن ...
بیشتر
تأثیر پسماند قارچ آسپرژیلوس نیجر پس از استحصال اسید سیتریک بر قابلیت هضم یونجه در ساعتهای مختلف انکوباسیون (24 و 48 ساعت) در شرایط برونتنی بر عملکرد برههای نر پرواری بررسی شد. در آزمایش قابلیت هضم، پسماند قارچ معادل پنج، 10، 15 و 20 درصد ماده خشک جایگزین یونجه شد. در آزمایش پروار از تعداد 20 رأس بره نر سنجابی سه ماهه با میانگین وزن (83/0 ±) 00/20 کیلوگرم در قالب طرح کاملاً تصادفی در دو گروه با 10 تکرار استفاده شد. میانگین قابلیت هضم ماده خشک و ماده آلی یونجه در 24 ساعت اولیه انکوباسیون با زیاد کردن مقدار پسماند قارچ افزایش یافت (01/0P<) اما در 48 ساعت پایانی انکوباسیون، تفاوت قابلیت هضم معنیدار نبود. تفاوت میانگین افزایش وزن روزانه، ماده خشک و آلی مصرفی و ضریب تبدیل خوراک در برههای پرواری تغذیه شده با جیره دارای پسماند قارچ معنیدار نبود. نتایج نشان داد که با مصرف پسماند قارچ، ضرایب هضم جیره در محیط شکمبه کمتر میشود که احتمالاً درنتیجه بهبود عملکرد میکروبهای شکمبه میباشد. این جایگزینی نه تنها اثر منفی بر عملکرد پرواری برهها نداشت، بلکه منظور کردن آن در جیره غذایی میتواند از نظر اقتصادی جایگزین مناسبی برای منبع پروتئین و انرژی جیرههای پروار برههای نر باشد.